gəlin

is.

1. Toyu keçirilən, ərə gedən qız. Gəlini məclisə gətirmək. – <Məşədi İbad:> Amma bu gəlin kişi çıxdı. Ü. H.. Gəlin aparmağa gələn dəstələr qapıda yığışıb intizar çəkər. M. S. O.. Gəlin köçmək – ərə getmək. . . Gülpəri atasından iznsiz kəbin kəsdirib Əmiraslana gəlin köçdü. S. S. A.. Gəlin otağı etnoqr. – 1) Toy günü gəlinlə bəy üçün ayrılıb bəzədilmiş otaq. Şahsənəm gəlin otağına keçdi. «Aşıq Qərib». Ananın bəzədiyi təzə gəlin otağı; Olar azğın düşmənin kef məclisi, yatağı. Ə. Cəmil; 2) məc. bəzəkli, qəşəng otaq mənasında. Bura lap gəlin otağıdır. Gəlin otağı kimi bəzənmiş. – Xanım, Səriyyəgili yuxarı qaldırdı, . . fərşlərlə bəzənmiş və gəlin otağını andıran isti bir otağa gətirdi. . M. İ.. // Təzəcə toyu olmuş, təzəcə ərə getmiş cavan qadın. Heydər bəy alaçığın içində oturubdur bir gün irəli toy edib gətirdiyi gəlini ilə. M. F. A.. Səhərsəhər yaz çağı; Köçür oba yaylağa; Gəlinlərin balağı; Batır lilə, batlağa. A. S.. Kərbəlayı Dünyamalı səslədi, səsinə o biri damdan bir cavan gəlin çıxdı. E. Sultanov.

2. Qayınanaya, qayınataya görə oğlun arvadı. <Nənəxanım:> Allaha heç rəva deyil ki, mənim taylarım hamama gedəndə boğçasını gəlini götürsün, . . amma mənim gəlinim olmasın! Ç.. Sədəf öz gəlinini qucaqlayaraq məhzun baxışları ilə onu süzdü. . S. Vəliyev.

3. məc. Çox bəzəkli, gözəl, qəşəng, xoşagələn şey haqqında. Yenə gəlin camalını açacaqdır, bizim dağlar; Bu ellərin sinəsindən gedəcəkdir odlu dağlar. S. V.. Azərbaycanın Göygöl kimi gözəl və misilsiz bir gəlini var. M. İ..

4. Bax gəlincik 1 . . Səntək qızlar hələ gəlin oynadar. C. M.. <Qız> bir azdan sonra yorulub bir laləzarlıqda oturdu və lalələrdən gəlin qayırmağa başladı. S. S. A.. Balaca bir qız uşağı çıxdı. Əlindəki kifir gəlinlə oynadığı bilinirdi. M. Hüs..